Uchwała nr 1
Sędziowie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z niepokojem i dezaprobatą przyjmują stałe działania władz: wykonawczej i ustawodawczej, których skutkiem jest degradacja instytucjonalnego porządku prawnego w Rzeczypospolitej Polskiej, przejawiająca się w zniszczeniu autorytetu Trybunału Konstytucyjnego, w uzależnieniu osób zarządzających sądami powszechnymi bezpośrednio od Ministra Sprawiedliwości, w utworzeniu Krajowej Rady Sądownictwa podporządkowanej czynnikowi politycznemu, w upolitycznieniu procesu nominacyjnego sędziów oraz sądownictwa dyscyplinarnego. Od 2015 r. jesteśmy świadkami zabiegów prawnych i faktycznych, które nie są podejmowane dla realizacji dobra wspólnego wszystkich obywateli, lecz są ukierunkowane na podporządkowanie instytucji Państwa doraźnym interesom politycznym.
Działania rządzących uniemożliwiają sędziom prawidłowe wykonywanie ich służby – wymierzania sprawiedliwości w zgodzie z własnym sumieniem, w sposób niezawisły, w oparciu wyłącznie o Prawo. Kolejnym przejawem tych działań jest uchwalenie ustawy z dnia 20 grudnia 2019 r., trafnie zwanej potocznie „ustawą kagańcową”.
Konsekwencją wejścia w życie tej ustawy ma być ubezwłasnowolnienie sędziów nie tylko w zakresie ich wystąpień publicznych, lecz także orzeczniczych. Po raz pierwszy władze ustawodawcza i wykonawcza zakazują sędziom i sądom podejmowania niepożądanych przez rządzących czynności w ramach zwykłego procesu orzekania. Ustawa rozbudowuje sankcje dyscyplinarne wobec sędziów za czynności orzecznicze, w tym za czynności chroniące system prawny przed bezprawnymi naruszeniami innych władz.
Tzw. „ustawa kagańcowa” ma uniemożliwić sędziom prawidłowe stosowania prawa, w zgodzie z zasadami wynikającymi z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 listopada 2019 r. (wydanego w sprawach C-585/18, C-624/18 i C-625/18) oraz uchwały składu połączonych Izb: Cywilnej, Karnej oraz Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2020 r. (sygn. BSA I-4110-1/20, a więc czynności wprost związane z procesem orzekania.
Wyrażamy przekonanie, że Prawo uzyskuje swoją legitymację nie tylko poprzez jego uchwalenie przez większość sejmową, podpisanie przez Prezydenta RP i ogłoszenie w Dzienniku Ustaw, lecz także poprzez swoją treść. Ustawa musi pozostawać w zgodzie z zasadami wyrażonymi w Konstytucji RP, a od czasu wstąpienia Polski do Unii Europejskiej – także z zasadami wyrażonymi w prawie unijnym. Prawo musi być słuszne i sprawiedliwie; musi realizować godziwe cele. Ex iniuria ius non oritur – z bezprawia nie powstaje prawo.
Nasza, sędziów, legitymacja do sądzenia wynika z Prawa – z powołania na stanowisko sędziego po przeprowadzeniu przewidzianej prawem procedury, której akt nominacyjny Prezydenta jest jedynie (i aż) częścią. Aby ta legitymacja była realna zasady procesu nominacyjnego muszą być przejrzyste i nie poddane uzależnieniom politycznym.
Wyrażamy także przekonanie, że zachowanie przez nas legitymacji do zajmowania stanowiska sędziego wymaga od nas podporządkowania podstawowym zasadom zawartym w składanym przez nas przyrzeczeniu. Wymaga od nas właściwych postaw etycznych. Wiemy, że jesteśmy sędziami tylko o tyle, o ile możemy obronić niezależność własną i sądów.
Dlatego, wraz z wejściem w życie tzw. „ustawy kagańcowej”, ponownie zobowiązujemy się do dochowania wierności składanemu przez nas przyrzeczeniu sędziowskiemu. Zobowiązujemy się do podporządkowania wyłącznie Prawu, do postępowania zgodnego z zasadami niezależności i niezawisłości. Podstawą naszej służby nigdy nie było, nie może być i nie będzie podporządkowanie woli politycznej – niezależnie od tego, kto będzie taką wolę wyrażał. Każdy z nas zobowiązuje się zatem „służyć wiernie Rzeczypospolitej Polskiej, stać na straży prawa, obowiązki sędziego wypełniać sumiennie, sprawiedliwość wymierzać zgodnie z przepisami prawa, bezstronnie według mego sumienia, dochować tajemnicy prawnie chronionej, a w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości” – bez względu na ryzyko grożących sankcji.
Uchwała nr 2
Sędziowie Sądu Apelacyjnego w Krakowie wyrażają szacunek dla postawy orzeczniczej Pana sędziego Pawła Juszczyszyna.
Protestujemy przeciwko działaniom szykanującym Pana sędziego. Stanowią one niedopuszczalną i bezprawną ingerencję w sferę niezawisłości sędziowskiej. Mają na celu uniemożliwienie Sądowi wykonywania czynności orzeczniczych, jak też zastraszenie wszystkich sędziów przed podejmowaniem takich działań orzeczniczych, które naruszają interesy władz politycznych.
Podzielamy pogląd prawny wyrażony w uchwale składu połączonych Izb: Cywilnej, Karnej oraz Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2020 r. (sygn. BSA I-4110-1/20) a uwzględniając autorytet Sądu Najwyższego, oceniamy, że wydanie przez Izbę Dyscyplinarną orzeczenia zawieszającego Pana sędziego Juszczyszyna w czynnościach i obniżające mu wynagrodzenie nie wywołuje skutków prawnych. W naszej ocenie wydanie tego orzeczenia stanowi kolejny dowód upolitycznienia tej Izby.
Wzywamy Prezesa Sądu Rejonowego w Olsztynie do zaniechania działań uniemożliwiających Panu sędziemu Pawłowi Juszczyszynowi wykonywania czynności orzeczniczych.
Jednocześnie zauważamy, że dotychczasowe postępowanie Prezesa Sądu Rejonowego w Olsztynie Pana Macieja Nawackiego jest niegodne sędziego i sprawowanej przez niego funkcji.
Uchwała nr 3
Mając na uwadze, że pewność obrotu prawnego jest istotną kwestią tak dla obywateli jak i obrotu gospodarczego, apelujemy do wszystkich środowisk o pilne podjęcie wspólnych działań zmierzających do wypracowania kompromisu dla przywrócenia stabilności systemu prawnego w Rzeczypospolitej Polskiej oraz rzeczywistego zreformowania wymiaru sprawiedliwości.
