Uchwała nr 1 

w przedmiocie stanowiska opublikowanego na stronie Krajowej Rady Sądownictwa dnia 9 listopada 2018 r. dotyczącego sędziego Sądu Najwyższego Stanisława Zabłockiego

Sędziowie Sądu Okręgowego w Poznaniu wyrażają wsparcie i szacunek dla działań Pana Prezesa Sądu Najwyższego Stanisława Zabłockiego. Wypowiedzi formułowane przez osoby zasiadające w organie pełniącym rolę Krajowej Rady Sądownictwa, w tym sędziów, kwestionujące praworządność i kwalifikacje etyczne Pana Sędziego, odbieramy jako haniebne. Prezes Stanisław Zabłocki to dla każdego świadomego obywatela jeden z najwybitniejszych prawników współczesnej Polski; to wybitny obrońca, który na zawsze zapisał się w historii obroną rotmistrza Witolda Pileckiego; to znamienity sędzia Sądu Najwyższego; wreszcie to jeden z współtwórców współczesnego polskiego prawa karnego. Poruszające wystąpienie Pana Sędziego w Senacie RP w dniu 14 grudnia 2017 r. pozostaje dla każdego polskiego sędziego najdoskonalszą lekcją, jak łączyć konieczną powściągliwość sędziowską w sprawach publicznych z potrzebą zdecydowanego przeciwstawiania się łamaniu Konstytucji Rzeczypospolitej przez przedstawicieli władzy wykonawczej i ustawodawczej. Wraz z innymi sędziami Sądu Najwyższego, w tym Panią Pierwszą Prezes Sądu Najwyższego, Pan Sędzia Stanisław Zabłocki daje dziś godne najwyższego szacunku świadectwo, na czym polega bycie sędzią.

Uchwała nr 2

w przedmiocie oceny działań sędziów w ramach organu pełniącego rolę Krajowej Rady Sądownictwa

Sędziowie Sądu Okręgowego w Poznaniu wyrażają zdecydowany sprzeciw wobec działań sędziów: Leszka Mazura, Macieja Mitery, Dariusza Drajewicza, Marka Jaskulskiego, Teresy Kurcyusz-Furmanik, Dagmary Pawełczyk-Woickiej, Jarosława Dudzicza, Grzegorza Furmankiewicza, Joanny Kołodziej-Michałowicz, Ewy Łąpińskiej, Pawła Styrny, Rafała Puchalskiego i Zbigniewa Łupiny, podejmowanych w ramach organu pełniącego rolę Krajowej Rady Sądownictwa. Oświadczamy stanowczo, że osoby te nie reprezentują sędziów, a wyłącznie polityków, którzy powierzyli im te funkcje. Jako niedopuszczalne i niegodne uważamy ich wypowiedzi i zachowania serwilistyczne względem przedstawicieli władzy wykonawczej i ustawodawczej oraz kwestionujące istotę konstytucyjnej zasady podziału władz czy powinności władzy publicznej wynikające z członkostwa Polski w Unii Europejskiej. Dotyczy to również wypowiedzi z 9 listopada 2018 r. w sprawie związania orzeczeniami Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Jako urągające elementarnym standardom przyzwoitości i rzetelności oceniamy czynności opiniowania kandydatów na stanowiska sędziów Sądu Najwyższego oraz sądów powszechnych – w tym w szczególności Sądu Okręgowego w Łodzi, Sądu Okręgowego w Zielonej Górze oraz w sądach apelacji rzeszowskiej. Jako oczywiste niedopełnienie obowiązków służbowych traktujemy przetrzymywanie przez osobę pełniącą funkcję Przewodniczącego Krajowej Rady Sądownictwa odwołań sędziów od uchwał zawierających przedstawienia kandydatur na stanowiska sędziowskie, pozbawiające tych sędziów prawa do kontroli sądowej tych czynności. Takie zachowania dowodzą nie tylko, że osoby te są niezdolne, by stać na straży niezawisłości sędziowskiej i niezależności sądów, ale nie powinny też dłużej pełnić zaszczytnego urzędu sędziego.

Jednocześnie zwracamy się z apelem do sędziów tych sądów, w których na co dzień pełnią czynności służbowe sędziowie zasiadający w organie pełniącym rolę KRS, by w bieżących kontaktach z tymi osobami postępowali zgodnie z brzmieniem §5 ust. 4 Zbioru Zasad Etyki Zawodowej Sędziów i Asesorów Sądowych.

Uchwała nr 3

w przedmiocie oceny działań rzecznika dyscyplinarnego sędziów sądów powszechnych Piotra Schaba i jego zastępców Michała Lasoty oraz Przemysława Radzika

Jako zwyczajnie niegodne oceniamy działania rzecznika dyscyplinarnego sędziów sądów powszechnych Piotra Schaba i jego zastępców Michała Lasoty oraz Przemysława Radzika. Ich pozbawiona jakichkolwiek podstaw prawnych i faktycznych aktywność względem sędziów stojących niezłomnie na straży praworządności, połączona z całkowitą biernością względem licznych, oczywistych uchybień godności urzędu i naruszeń zakazu wyrażonego w art. 178 ust. 3 Konstytucji RP ze strony sędziów zasiadających w organie pełniącym funkcję KRS oraz pełniących czynności w Ministerstwie Sprawiedliwości, dowodzą, że działanie rzeczników nie ma nic wspólnego z realizacją zadań określonych Prawem o ustroju sądów powszechnych, a obliczone jest wyłącznie na zastraszenie tych przedstawicieli środowiska sędziowskiego, dla których ślubowanie sędziowskie nie jest pustym frazesem, lecz najwyższym zobowiązaniem, od którego sędzia nie może się zwolnić. Na pozamerytoryczną przyczynę aktywności rzecznika i jego zastępców jasno wskazują też oczywiste naruszenia prawa przez rzecznika i jego zastępców przy tych czynnościach, w tym: bezprawne „przeszukania” referatów sędziów pod kątem możliwych uchybień (przy braku jakichkolwiek podstaw do przyjęcia, że uchybienia te mogły w ogóle kiedykolwiek wystąpić), prowadzenie czynności nieznanych polskiemu prawu czy pozbawianie podstawowych uprawnień procesowych przesłuchiwanych sędziów. Wyrażamy przekonanie, iż takie zachowania rzecznika oraz jego zastępców w praworządnym państwie powinny skutkować ich odpowiedzialnością prawną. Jednocześnie deklarujemy solidarność i szacunek wobec tych wszystkich sędziów, których dotykają nieprawne działania rzecznika dyscyplinarnego i jego zastępców. Z aprobatą przyjmujemy także działania sędziów pełniących funkcje zastępców rzecznika dyscyplinarnego działającego przy sądzie okręgowym i przy sądzie apelacyjnym, którzy nie ulegają naciskom na wszczynanie postępowań wobec sędziów. 

Uchwała nr 4

w sprawie poparcia postulatów płacowych pracowników sądów powszechnych

Zebranie sędziów Sądu Okręgowego w Poznaniu popiera postulaty płacowe pracowników sądów powszechnych, wykonujących odpowiedzialną pracę w strukturze wymiaru sprawiedliwości. Wynagrodzenia tych pracowników, będących istotnym ogniwem w prawidłowym funkcjonowaniu sądów wszystkich szczebli, pozostają na niezmienionym poziomie od 2011 roku, a waloryzacja w 2010 r. była symboliczna.

Zebranie sędziów Sądu Okręgowego w Poznaniu apeluje do władzy ustawodawczej i władzy wykonawczej o niezwłoczne wprowadzenie regulacji zapewniających godziwe wynagradzanie pracowników sądownictwa oraz stałe i pełne urealnienie wynagrodzeń pracowników sądów. Zapewnienia przedstawicieli władzy wykonawczej o bardzo dobrej kondycji budżetu państwa, pozytywne prognozy wzrostu gospodarczego, istotne podwyżki dla innych grup zawodowych utrzymywanych ze środków publicznych czy zapowiedzi znaczących transferów socjalnych dla kolejnych grup społecznych upewniają nas w przeświadczeniu, że realizacja podwyżki wynagrodzeń pracowników sądownictwa w aktualnym stanie finansów publicznych jest w pełni możliwa i wymaga jedynie odważnej decyzji politycznej.

Uchwała nr 5 

w przedmiocie oceny ustroju organu pełniącego obecnie funkcję Krajowej Rady Sądownictwa

Sędziowie Sądu Okręgowego w Poznaniu wyrażają zaniepokojenie biernością ustawodawcy wobec narastających fundamentalnych wątpliwości co do zgodności ustroju organu pełniącego obecnie funkcję Krajowej Rady Sądownictwa z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej oraz prawem Unii Europejskiej.

Mamy obowiązek przypomnieć, że Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z art. 179 Konstytucji powołuje sędziów wyłącznie na wniosek KRS, zatem ewentualne wadliwe ukształtowanie składu tego organu może być pretekstem dla prób kwestionowania statusu sędziów wybranych na jej wniosek. Podzielamy też obawy wyrażone przez Sąd Najwyższy w pytaniu prawnym z dnia 30 sierpnia 2018 r., zadanym w sprawie o sygn. III PO 7/18, iż ewentualne uznanie braku rękojmi niezależności KRS od władzy wykonawczej i ustawodawczej skutkować może kwestionowaniem statusu wybranych przez ten organ sędziów jako sądu niezależnego i niezawisłego w rozumieniu prawa Unii Europejskiej.

Z uwagi na powyższe zastrzeżenia, jako osoby wykonujące władzę sądowniczą mamy obowiązek sygnalizować, że zagrożone jest prawo obywateli do rozpoznania ich spraw przez niezależny sąd, będące jedną z fundamentalnych zasad państwa prawa. Dostrzegamy także, iż w szczególny sposób zagrożone są również prawa tych obywateli, którzy po latach nauki i pracy zawodowej w zaufaniu do państwa i w zgodzie z obowiązującymi procedurami zgłaszają swoje kandydatury na stanowiska sędziowskie. Osoby te mają prawo wymagać od demokratycznego państwa prawa, by ich kandydatury były ocenione przez niezależny organ, a ich powołania do pełnienia urzędu sędziego nie mogły być w przyszłości podważane.

Żądamy od przedstawicieli władzy ustawodawczej bezzwłocznego podjęcia prac legislacyjnych, które usuną wątpliwości co do zgodności ustroju Krajowej Rady Sądownictwa z wzorcem konstytucyjnym i przywrócą tym samym właściwy standard ochrony praw obywatelskich.

Uchwała nr 6 

w przedmiocie podania treści uchwały do publicznej wiadomości

Sędziowie Sądu Okręgowego w Poznaniu zobowiązują Prezesa Sądu Okręgowego w Poznaniu do zamieszczenia uchwał podjętych w dniu 27 listopada 2018 r. na stronie internetowej Sądu Okręgowego w Poznaniu oraz do przesłania ich odpisów Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, Prezesowi Rady Ministrów, Ministrowi Sprawiedliwości, Marszałkowi Sejmu, Marszałkowi Senatu, Krajowej Radzie Sądownictwa, rzecznikowi dyscyplinarnemu sędziów sądów powszechnych, Rzecznikowi Praw Obywatelskich, Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego, prezesom sądów apelacyjnych i okręgowych, prezesom Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu, Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu, Sądu Rejonowego Poznań-Grunwald i Jeżyce w Poznaniu, stowarzyszeniom i organizacjom sędziowskim, Prezesowi Naczelnej Rady Adwokackiej i Prezesowi Krajowej Rady Radców Prawnych oraz do poinformowania o zrealizowaniu tego zobowiązania.